zondag 26 september 2010

Schoonheid

Wat valt er veel te zien op deze wereld. De kleuren van de herfst, druppels water op bladeren. Stralende zon waar af en toe een wolkenpartij voor drijft. Strelingen van handen. Stenen die waterstromen laten veranderen en bloemen die geuren en kleuren delen. Maar bovenal is de reis die mensen maken in dit leven een schouwspel om te zien. De lessen waar mensen over struikelen en er van leren. Tradities waar mensen zich uit proberen te ontworstelen. Fascinerende gesprekken vanuit een onderzoekende geest. Uitingen van emoties waarin ze vast kunnen zitten. Vastgeroeste overtuigingen die men niet los durft te laten. Ik herken veel van die processen omdat ik er zelf ook doorheen ben gegaan. Het is elke keer weer een opgave om door een proces, een poort heen te gaan. Maar als ik er doorheen ben zie ik een wereld met een adembenemende schoonheid. Soms zou ik er willen blijven. Toch is er dan weer die roep die zegt dat er ook andere dingen gedaan dienen te worden. En ik luister naar dat geroep, omdat ik uiteindelijk verder kom op mijn reis door dit leven met het lessenpakket dat daarbij hoort.