Weten en zien

Hoe ga je om met dat wat je weet en ziet. Soms kijk ik verder dan wat ik zie en weet ik meer. Door de samenwerking met mensen waardoor verschillende verbindingen ontstaan zie ik soms ontwikkelingen die een ander niet ziet. Ingewikkeld om mee om te gaan want je kan een proces niet beïnvloeden en je wilt er ook geen onderdeel van zijn. Hoe daarmee om te gaan is me nog niet helemaal duidelijk. Ik heb mensen nodig als spiegel en voor mijn verdere groei terwijl er regelmatig momenten zijn dat ik me terug wil trekken en een cocon om me heen wil weven. Het is ook niet altijd te delen met anderen dus op zo'n moment kijk ik naar de situatie alsof het zich buiten mij afspeeld. Ik sta erbij en kijk ernaar en probeer vanuit wezensenergie verder te gaan.

Dit leven

In dit leven hou ik me bezig met de kunst van het vereenvoudigen, in tekst en beeld, dat zich vooral uit in het schrijven, vormgeven en fotograferen. Dit alles wordt gedrukt of geprint op papier, gebundeld tot een boek of spel, afgedrukt op canvas en stickermateriaal of samengevat in een powerpoint presentatie. Daarnaast werk ik als verpleegkundige in de zorg, ik zing, lach en verwonder. Deze aardse bezigheden verbinden mij met alles om mij heen, dichtbij en ver weg. Ik merk dat er vele lijntjes lopen naar eerdere ervaringen, niet altijd even mooi. Ik val en sta op, ik strompel of ik sprint, hoe dan ook, ik loop mijn pad en volg de weg.

Drukke tijden

Er is veel werk op het moment. Hoe dan mijn tijd te verdelen tussen dat wat gedaan moet worden en de stilte om te luisteren en voelen wat in mij roept. Op zo'n moment vind ik het lastig om een evenwicht daarin te vinden omdat het werk veel energie opslokt en de denkkracht nodig is om alles op tijd af te krijgen. Gelukkig werk ik met plezier en weet ik dat zo'n drukke periode eindig is. En tussen alle gerichte denkmomenten in ontspruiten weer nieuwe ideeën en zie ik altijd weer volop mogelijkheden. Het is het spel tussen plicht en intuïtie, ontwikkelen en scheppen, loslaten en verder gaan in de stroom van het leven.

Natuurlijk

De natuur volgt zijn weg, er is geen routeplanner voor nodig. De natuur weet precies wanneer een knop uitkomt, er is geen agenda voor nodig. In de natuur is een samenhang van ongekende kwaliteit, er is geen wetboek voor nodig. De natuur ontwikkelt zich harmonieus, er is geen studie voor nodig.
De mens is onderdeel van de natuur. Toch kunnen we in deze tijd als mens nauwelijks invulling aan het leven geven zonder studie, wetboek, agenda en routeplanner. De natuur leeft een natuurlijk leven, terwijl de mens er steeds verder vandaan staat. Wat een contrast...