Zakken

Regelmatig zak ik op een dag. Nee niet door mijn knieën maar met mijn energie, die laat ik dagelijks een aantal keer naar de grond zakken. Dan maak ik mijn denkhoofd leeg want in deze kennismaatschappij wordt je geconfronteerd met wetenschappelijk bewezen onderzoeken. Studies en opleidingen bepalen steeds meer de positie waar iemand werkt, wat voor een salaris iemand krijgt en hoe iemand woont. Daar tegenover staat mijn wezen dat in mij huist, een belangrijk deel van me is en waar ik naar luister als zich een impuls aandient. De balans vind ik door te zakken en me zo bewust te worden van de processen die in mij plaatsvinden. Het is een boeiende ontdekkingsreis waarbij het weten me veel duidelijk maakt.

Werkzaamheden

 Wat ik merk nu het pad naar volbewustzijn zich verder voor mij uitspreidt is dat het moeilijker wordt mijn werkzaamheden in de maatschappij vol te houden. Mijn kijk veranderd en impulsen gaan steeds meer een belangrijke rol spelen. De regels, werkwijze en protocollen waarmee ik te maken heb worden meer en meer een belemmerende factor. Het is nu nog balanceren tussen deze twee processen en ik weet dat er een moment komt dat ik mijn werk los zal laten. Het heeft me veel ervaringen gebracht en voor een inkomen gezorgd maar ik gun mijzelf ook de ruimte om verder te groeien en anderen op weg te helpen met hun proces. 

Nu-moment

 Er zijn herinneringen en er zijn toekomstplannen. Toch leef ik in het nu-moment. Er is een agenda en er zijn verplichtingen. Toch leef ik in het nu-moment. En eigenlijk is dat nu-moment altijd het beste wat er is, totdat mijn gedachte het verstoord en er mee aan de haal gaat. Impulsen geven aan wat te doen en hoe te handelen, totdat de twijfel mij laat wankelen. Een grotere kijk, de ontwikkeling van het bewustzijn, het gaat niet altijd even makkelijk. Zolang ik er maar voor open sta zal ik het proces steeds beter herkennen en oppakken dat wat er aangereikt wordt. Het blijft een boeiende reis die vooral naar binnen gericht is. 

Laten en loslaten

Wat een verzameling van eindeloos veel zinnige, nutteloze of inspirerende spullen heb ik. Veel gekregen in de loop der jaren, gekocht, toevertrouwd of achtergelaten na een overlijden. Het heeft allemaal een functie gehad maar het voelt duidelijk dat het tijd is om het op te ruimen, te verkopen of weg te geven. Fijn als anderen het kunnen gebruiken, het uitgedeeld kan worden en er blij mee zijn. Maar het is ook loslaten, herinneringen ophalen en kijken naar de ervaringen die ik erdoor heb meegekregen. Terugblikken naar de levenslessen die ik ervan heb opgestoken en heus ze waren niet allemaal even fijn. Toch weet ik dat het me verder brengt en door op te ruimen ontstaat er weer ruimte. Ik laat het maar gebeuren.

Nachten

Er zijn stille nachten maar er zijn ook stormachtige nachten, dan borrelen oneindig veel ideeën en thema’s  naar boven en moet ik uit bed om die te verwerken. Dus klap ik mijn beeldscherm open om te schrijven, ik Google, ik pak boeken en pen en papier en met een warme kop thee kan ik zo tijdloos doorgaan. Eenmaal zo bezig groeit er een rust in het aangereikte onderwerp en laat ik mij moeiteloos leiden door wat mijn wezen mij doorgeeft. Na een paar uur kruip ik toch weer in bed en val in slaap. Nu moet ik er voor waken dat het denken niet aan de slag gaat met wat de nacht me heeft gebracht. 

Denken

Het denken overheerst bijna altijd en heb je ook nodig. Vanuit het wezen komen er echter impulsen naar boven en die prikkels helpen je op je weg van bewustwording. Je kunt ze het best oppakken en uitvoeren zonder er bij na te denken. Dan blijft het een handelen vanuit je eigen zuivere bron. 

Duw in mijn rug

En toen kreeg ik een flinke duw in mijn rug van een Leraar waardoor ik weer een aantal volgende stappen durfde te zetten.‘En als mensen geen ander geluid horen, dan blijven ze in dat kleine kringetje rondcirkelen, komen ze niet daarbuiten en komt er geen ontwikkeling in hun kijk. En als u, die al verder bent, de eigen kijk steeds maar binnen uw eigen leefwereld houdt en niet naar buiten toe brengt dan verandert er ook niets, terwijl er juist in deze tijd zoals wij al zeiden: Zoveel te winnen valt. Wij vinden dat heel jammer, want eigenlijk heeft u ook hierin een taak, een opdracht om een beetje lucht te brengen en een wat ruimere kijk aan te reiken in de kronkelige gedachtegangen van deze samenleving.’

Rekening houden met...

Uit respect rekening houden met een ander werkt als een rem op je eigen ontwikkeling. Je denkt als het ware voor de ander zonder bij jezelf te voelen hoe je het eigenlijk zou willen. Daardoor verlies je meer en meer het contact met je eigen wezen en beperk je je eigen waardevolle mogelijkheden.

Helderheid

Na een flinke tijd in een modderpoel rondgezwommen te hebben, wordt het zicht weer helderder. Rust en ruimte was nodig om tot nieuwe inzichten te komen. Werk werd afgebouwd en ik voelde een impuls om met een nieuwe website aan de slag te gaan. Volbewustzijn.nl is het geworden waarin ik schrijf over het volbewustzijn en de weg er naar toe. Dit alles vanuit de bron van de Wereld van de Wijsheid. Het voelt alsof een nieuw hoofdstuk op mijn levenspad is aangebroken.