Voorbij de stilte

En steeds heb ik weer stilte nodig om te luisteren. Er is dan een woord of een zin, heel dichtbij en ik hoor dat het best als er geen ruis om mij heen is. In de stilte liggen antwoorden. En nu ben ik nieuwsgierig wat er voorbij de stilte is... Volgens mij ligt er een fantastische openheid als je voorbij de stilte bent. Geen twijfels veroorzaakt door het denken, geen verleidingen, niet worden afgeleid van de taak. Een zuiverheid die de mens helder laat ervaren wat te doen, alleen of met anderen waardoor er een schitterend harmonieus 'wereldbeeld' ontstaat.

Venijn

Ja en toen sprong ik en bleef toch nog aan een venijnige haak hangen. Pijn als herinnering uit mijn kindjaren, steeds weer een terugkerend patroon dat me blokkeerd. Dieper graven, onderzoeken om vervolgens geconfronteerd te worden met een verscholen moment waarin de blokkade ingewikkeld ligt. Ik kom er wel doorheen, ontwar en ontwikkel om het vervolgens op te ruimen en los te laten. Dan zal ik opnieuw springen en me volledig verlost voelen.

Vrijer en vrijer

En langzamerhand voel ik me vrijer en vrijer. Banden scheur ik los, zekerheden schop ik weg. De wereld gaat open op het moment dat ik de sprong maak. Ik besef het me terwijl ik nog wat rommel opruim, wat restjes wegveeg en me nog even veilig waan in deze schijnwereld. Ik kom eraan...