Tradities

In een mensenleven krijg je te maken met tradities. Ze geven herkenning en houvast en plaatsen je in een kader. Ze keren regelmatig terug en roepen herinneringen op. Je neemt zo'n traditie mee op je levensreis. En als je echt kijkt naar zo'n traditie dan is het goed om ook eens de inhoud van zo'n traditie te bestuderen. Heb je het nodig en wat brengt het je. Doe je het voor een ander of voor jezelf. Maar vooral, wie ben je zonder zo'n traditie. Herken je jezelf of ben je iemand die als marionet meedoet en laat je anderen aan jouw touwtjes trekken. Wanneer ik los ben van tradities voel ik een krachtige kern van waaruit eigenaardigheden ontstaan en met die kracht mag ik zijn wie ik ben en laten anderen dat toe zonder erover te oordelen.

Allemaal knoppen

In deze tijd zijn mensen verbonden door knoppen. Via de telefoon, de computer en de televisie. Het licht, de kachel, de vaatwasser, de deurbel, de wekker, muziek en nog zoveel meer. Kinderen weten ze behendig te gebruiken voor spel of studie. Alles ligt verborgen onder de knoppen. Via internet is veel te vinden en boeken verdwijnen gelijdelijk aan door de knoppen. De hele wereld is te vinden onder de knoppen. Maar hoe kom je dichterbij jezelf. Ik kom dichterbij mijzelf door stilte en rust te nemen. Dat kan 's morgens vroeg zijn of tijdens een wandeling in de natuur. Het kan na het afsluiten van een drukke dag zijn om nog eens terug te blikken. Knoppen leiden af van je innerlijke zelf. Maar ook ik heb knoppen nodig om te werken en te onderzoeken en vervolgens weer los te laten om mijzelf te ervaren, te voelen en te zijn. De knop naar mijn innerlijke zelf is er juist een die ik uitzet. Los van alle externe kanalen werp ik op zo'n moment juist een blik naar binnen. Dan is er contact met een heldere onbeschrijflijk zuivere wereld. En het boeiende is dat deze wereld eigenlijk ook daarbuiten is. Want alles wat in mij is is ook buiten mij. En toch voelt het anders. Als mens sta ik er op dit moment tussenin en switch ik van het ene naar het andere beeld en dan juist zonder knoppen.

Contacten

Er lopen allerlei lijnen naar verschillende mensen. Het zijn contactmomenten. Een gesprek, een woord, een mail of een kaartje, een telefoontje, een knipoog, een liefkozing of een helpende hand het zijn allemaal lijntjes waarmee ik met mensen verbonden ben. Ze hebben verschillende intenties, hebben uiteenlopende bedoelingen en zorgen voor een verbinding. Ze mogen er zijn, ze voeden me, ze geven me werk en ik spiegel mijzelf erin. Die contacten brengen me verder op mijn pad van bewustwording. Kies ik die contacten of kiezen die contacten mij. Begrijpen doe ik het niet altijd al ben ik er wel steeds mee verbonden. Ze hebben me gemaakt tot de persoon die ik op dit moment ben.

Draden in de lucht

Vandaag vlogen ze over. Honderden vogels, minuten lang. Een schitterend gezicht. Instictief volgen ze hun weg en met elkaar vormen ze dansende draden vliegend naar warme oorden. Er komt een koude periode aan. De natuur geeft het aan, de meteorologen ook. Tijd om de warmte in huis te zoeken.

Spanningen

En soms zit mijn lijf vol met spanningen. Mijn denken jaagt het op en als ik er naar kijk gaat het nergens over. Echter als ik me laat leiden door de klok, door alles wat ik binnen een tijdslimiet af wil hebben en aan verwachtingen wil voldoen dan jaag ik mijzelf op. Ik zie het gebeuren, voel het aan mijn lijf en aan de woorden die ik uit. Ik heb nog niet duidelijk waar dit vandaan komt. Iets heeft dit gedrag doen veroorzaken in dit of in een voorgaand leven. Als me duidelijk is waar die oorzaak ligt dan zal ik het makkelijker los kunnen laten en laat ik me niet meer zo opjagen. Lijkt me heerlijk!

Digitaal

Alles is te vinden op het net. In mijn beleving worden mensen er steeds afhankelijker van. En ik doe er voor een deel aan mee. Bankzaken, ontwikkelingen voor mijn bedrijf, informatie en contacten, veel loopt via het diginet. Ik word voortgestuwd en hobbel mee en ben me daar bewust van en kan het ook een prachtig medium vinden. Op andere momenten mis ik het basale, het pure en walg ik van de informatie die verspreid wordt en de hype die daardoor ontstaat. Het is de kunst om dan met beide benen op de grond te blijven en contact te maken met de kern die diep onder mijn voeten ligt. Het zuivere in mij op te nemen en op deze wijze te filteren wat nodig is om verder te gaan in mijn ontwikkelproces.

Dagen

De klok slijt de tijd waardoor de dagen voorbij vliegen. Het eind van het kalenderjaar is in zicht en mensen haasten zich voor het inkopen van geschenken en lekkernijen. Kachels branden volop. Onzinnig vermaak op de buis en lange donkere avonden houden mensen thuis. De natuur is in rust, heeft veel kleur opgeslagen onder de grond of in knoppen. Bomen zijn kaal het land wordt omgeploegd. Ik krijg de neiging om te cocoonen en me in een winterslaap te hullen zodat het denk gebeuren in alle rust is en er ruimte is voor een nieuw rijpingsproces. Nu laat ik me steeds afleiden door werk, sociale verplichtingen en andere dingen. Ingewikkeld is het zoals wij mensen dat doen.