Verbinden

Mijn nieuwe thema is verbinden. Hoe sta ik in het leven, wat zijn de lijntjes waarmee ik me verbonden voel, waar lopen die lijnen naar toe en hoe geef ik de juiste energie door waarmee ik me zo rijk gevuld voel. Het zijn zilverdraden van het leven die steeds meer herkenbaar zijn. En vanuit dat zilver voel ik die niet te verwoorden eenheid. Alleen kan ik niet continue dat zilver voelen omdat er van onder de denkkap ook praktische dingen gedaan moeten worden zoals werken, fietsen, of eten bereiden. Er zijn behoeftes en verlangens en verplichtingen. Verwarrend soms maar de lijnen worden wel steeds meer zichtbaar en vooral voelbaar. De twijfel blijft maar het vertrouwen groeit ook en het is ook weer fascinerend om het lijnenspel in mijzelf te ontdekken. De verbindingen in mij en buiten mij en toch zijn ze uiteindelijk ook weer één. Prachtig toch.

De draad oppakken

Er is veel gebeurd de afgelopen weken. Het valt niet mee om de draad weer op te pakken. Het voelt alsof ik stuurloos op zee dobber. Geen haven in zicht, alleen, niet wetend welke kant nu op te gaan. Genoeg spitituele en stoffelijke proviand is aanwezig. Maar wat doe je ermee op die stille oceaan. Even rust inlassen. Even geen nieuwe dingen, de emoties laten gaan, ordenen, ruimen en vooral loslaten. Een nieuwe fase breekt aan. Ergens in mij is die poort, het luik en de doorgang naar deze nieuwe periode. Er is geen weg terug, dat hoeft ook niet en ik weet dat ik verder kom dat ik doorga. Laat me maar even dobberen. Ergens vind ik de draad wel dus ik dobber nog even door...

Delen

Wat is het toch mooi om een idee te delen. Je investeert tijd in de ontwikkeling van een site, ontwerpt bonnen en flyers, laat deze in grote getale drukken en deelt ze uit op honderden plekken door het hele land. Fascinerend om te ervaren hoe mensen de Buddybon oppakken, de flyers in ontvangst nemen om het een plaatsje te geven op eindeloos veel plekken. Het geeft me enorm veel energie terug om dit inzicht verder te delen.