Venijn

Ja en toen sprong ik en bleef toch nog aan een venijnige haak hangen. Pijn als herinnering uit mijn kindjaren, steeds weer een terugkerend patroon dat me blokkeerd. Dieper graven, onderzoeken om vervolgens geconfronteerd te worden met een verscholen moment waarin de blokkade ingewikkeld ligt. Ik kom er wel doorheen, ontwar en ontwikkel om het vervolgens op te ruimen en los te laten. Dan zal ik opnieuw springen en me volledig verlost voelen.