Dichtbij en ver weg

Het is best ingewikkeld als je het lijden van mensen in je directe omgeving ziet. Ernstig zieken, scheiding in een relatie, pijn in een lichaam, verdriet om een overleden dierbare, stress op het werk en eenzaamheid. Het zijn woorden die aan processen gegeven worden en het hoort allemaal bij de ontwikkeling in een mensenleven. Ik sta steeds verder weg van de normen en waarden die hieraan gegeven worden. Niet omdat ik verhard, maar omdat ik inzie dat het de mens in ontwikkeling helpt. En als ik dan toch wil weten hoe het met een ieder is, dan gaat in eerste instantie mijn denkkap aan het werk en krijg ik de neiging om contact te zoeken door te bellen of te mailen. Als ik dat loslaat voel ik mij die druppel water die in eerste instantie in de zee valt en daarna oplost in die grote oceaan. Dan ben ik dichtbij en voel ik me één.