Los en vast

Soms wil ik dingen loslaten. Werkzaamheden, contacten of plannen. En als ik dan op het punt sta het besluit te nemen wordt er stevig aan me getrokken waardoor het voelt alsof ik het niet moet doen. Opdrachten, verzoeken of ideeën voeren ineens weer de boventoon, eisen mijn aandacht en slokken mijn gedachten op. Dan blijf ik maar de koers volgen die er was. Blijkbaar is dat het spoor wat voor me uitgestippeld is, ook al heb ik er geen verklaring voor.