Denken

Het denken overheerst bijna altijd en heb je ook nodig. Vanuit het wezen komen er echter impulsen naar boven en die prikkels helpen je op je weg van bewustwording. Je kunt ze het best oppakken en uitvoeren zonder er bij na te denken. Dan blijft het een handelen vanuit je eigen zuivere bron. 

Duw in mijn rug

En toen kreeg ik een flinke duw in mijn rug van een Leraar waardoor ik weer een aantal volgende stappen durfde te zetten.‘En als mensen geen ander geluid horen, dan blijven ze in dat kleine kringetje rondcirkelen, komen ze niet daarbuiten en komt er geen ontwikkeling in hun kijk. En als u, die al verder bent, de eigen kijk steeds maar binnen uw eigen leefwereld houdt en niet naar buiten toe brengt dan verandert er ook niets, terwijl er juist in deze tijd zoals wij al zeiden: Zoveel te winnen valt. Wij vinden dat heel jammer, want eigenlijk heeft u ook hierin een taak, een opdracht om een beetje lucht te brengen en een wat ruimere kijk aan te reiken in de kronkelige gedachtegangen van deze samenleving.’

Rekening houden met...

Uit respect rekening houden met een ander werkt als een rem op je eigen ontwikkeling. Je denkt als het ware voor de ander zonder bij jezelf te voelen hoe je het eigenlijk zou willen. Daardoor verlies je meer en meer het contact met je eigen wezen en beperk je je eigen waardevolle mogelijkheden.

Helderheid

Na een flinke tijd in een modderpoel rondgezwommen te hebben, wordt het zicht weer helderder. Rust en ruimte was nodig om tot nieuwe inzichten te komen. Werk werd afgebouwd en ik voelde een impuls om met een nieuwe website aan de slag te gaan. Volbewustzijn.nl is het geworden waarin ik schrijf over het volbewustzijn en de weg er naar toe. Dit alles vanuit de bron van de Wereld van de Wijsheid. Het voelt alsof een nieuw hoofdstuk op mijn levenspad is aangebroken. 

Veluwe

Het is veertig jaar geleden dat ik op de Veluwe woonde in een huisje met een regenton. Ik bakte brood, fietste naar mijn werk, speelde dwarsfluit en verzorgde een oude vrouw thuis. Carolien het schaap stond in de tuin en Okkie de kat leefde binnen of buiten. Zomers stapte ik uit het raam naar buiten om mijn gezicht te wassen met het water uit de regenton, ik zat graag in de schommelstoel en droomde veel.
Nu, veel omzwervingen later heb ik in diverse huizen en plaatsen gewoond en gewerkt, heb ik twee kinderen op zien groeien, zijn er studies en cursussen gevolgd en met ontelbare ervaringen rijker woon ik sinds een paar maanden weer op de Veluwe. Een bosrijke omgeving om te wandelen en de rust en stilte te ervaren, te schrijven en voelen hoe mijn pad verder te gaan.

Rode draad

Soms ontvang ik beelden, die me verder op mijn pad van bewustwording brengen.
In een open wagonnetje rij ik met een flinke vaart op de rails. Ik zie een grot voor me die zich soepel opent waardoor ik de grot binnen rij. Het is een lange, lange donkere weg. Op een gegeven moment zie ik aan de linker kant grote rechthoekige brokstukken liggen die ik ophang. Ze bevatten beelden en fases uit mijn voorbije levens. Rechts blijft het beeld donker. Met een flinke vaart zittend in het wagonnetje vormen de wanden links steeds meer een doorlopend filmbeeld waarop levensfragmenten te zien zijn van alle vorige levens oplopend naar het huidige leven. Rechts zie ik in de donkere wand rode stukjes draad zitten. Na een lange rit door de donkere tunnel in die grot wordt het lichter en is het eind zichtbaar. Rechts loopt een rode draad die ik vasthoud. Eenmaal uit de tunnel van de grot wordt links in een flinke vaart mijn huidige leven zichtbaar en hoor ik een stem zeggen: “maak je los van je werkende leven en neem de rode draad in je hand.”

Het wezen,

ondergesneeuwd door gedachten

die zullen verdwijnen

als sneeuw voor de zon

waardoor het wezen

in al zijn zuiverheid

zichtbaar wordt

als heldere bron.